BEVALLINGS­VERHAAL: “We hebben het 5 jaar lang geprobeerd!”

Nutricia voor jou zoekt moeders (of partners) die hun bevallingsverhaal willen delen, zodat andere mama’s to be zich kunnen voorbereiden op de bevalling. Wil jij ook jouw bevallingsverhaal insturen? Onderaan dit artikel kun je zien hoe je dit kunt doen. Lees hier het bevallingsverhaal ingestuurd door Viënna.

We hebben vijf jaar lang geprobeerd om aan kinderen te beginnen. In december 2019 was ik zwanger, maar in januari 2020 heeft dit helaas geleid tot een miskraam. We zijn in 2021 gestart met iui te Zuiderland in Sittard. Helaas niet gelukt.

Eenmaal in oktober 2021 begon onze reis in Zol Genk met IVF/ICSI en op 28 februari 2022 met een tweede terugplaatsing kregen we uiteindelijk op 9 maart een positieve uitslag! De zwangerschap was heerlijk, ik had geen last van kwaaltjes en alles ging goed. Totdat ik mij met 37/38 weken niet zo lekker voelde.

Op een dinsdag vertelde ik bij de verloskundige dat ik last had van misselijkheid en hoofdpijn. Ik had last van een te hoge bloeddruk en werd die avond met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Al snel werd duidelijk dat ik last had van een beginnende zwangerschapsvergiftiging. Op woensdagavond werd ik ingeleid met een ballon. De inleiding heeft 3 dagen geduurd. Het kwam erg langzaam op gang ondanks de zalf en tabletten. Uiteindelijk had ik 3 cm ontsluiting en werden op vrijdag mijn vliezen gebroken. De bevalling kon beginnen!

In eerste instantie wilde ik graag in bad, maar door de heftige en onregelmatige weeën kon ik het niet goed opvangen. Op een gegeven moment vroeg ik om een ruggenprik, omdat ik licht werd in mijn hoofd. Helaas prikte ze vaak mis, maar vandaaruit ging het snel.

Ik kreeg vocht toegediend en later kwam het personeel met een blaaskatheter om mijn blaas leeg te maken. Er kwam niet uit. Blijkbaar hield ik 1,5-liter vocht vast. De bloeddruk van de kleine was erg hoog en ik kreeg koorts. De gynaecoloog kwam langs om te voelen, maar mijn ontsluiting bleef op 3 cm. Rond half 9 in de avond was er sprake over een spoed keizersnede. Een paar uur later, rond 2 uur in de nacht bleef mijn ontsluiting 3 cm.

Uiteindelijk is er besloten om een keizersnede te doen. Op 5 november 2022 ben ik bevallen van een zoontje! Het was erg gezellig in de OK, de mensen waren erg nonchalant en we hebben een mooie afsluiter gehad. Nu herstellen van de keizersnede en langzaam genieten van de kleine!

Dit artikel is ingestuurd door Viënna.

Wil jij net zoals Viënna ook jouw bevallingsverhaal (anoniem) delen? Stuur dan jouw bevallingsverhaal naar bevallingsverhalen@nutricia.com