1 uur in de nacht van zondag op maandag had ik tegen mijn vriend gezegd: “ik denk dat het vandaag gaat gebeuren.” (Hij nog: “ohhhh dat duurt nog wel even”). Nou, om 05:41 had ik regelmatige weeën en om 06:50 ongeveer kwam de verloskundige (terwijl ik onder de douche stond). De eerste keer voelen had ik 6 cm en toen ben ik weer in bad gaan liggen.

Even later ging ik er weer uit, toen ging ze voelen en mijn vliezen breken. Toen voelde ze ineens een voetje 😱. Binnen toen en 08:30 ongeveer ben ik in een ambulance naar het ziekenhuis in Zutphen gebracht, waarvan eigenlijk de verloskundige afdeling gesloten was op dat moment.

In het ziekenhuis bleek de kleine niet alleen in stuit te liggen, er was ook een stuk navelstreng en een voetje naar buiten gekomen. Met alle alarmbellen naar de OK gebracht, met een hand die de voetjes en navelstreng terugduwde terwijl ik gigantische persweeën had. Toen waren we op de OK. Daar heb ik vrij weinig van meegekregen, want ik werd daar gigantisch snel onder narcose gebracht. Met een spoed keizersnede is hij om 08:51 op de wereld gekomen.

Zo rond half 11/11 uur ben ik weer wakker geworden op de uitslaapkamer. En na 30 minuten ben ik naar Levi en mijn vriend gebracht 🥰🐼. Een heftig verhaal, maar inmiddels zijn we gelukkig thuis en gaat alles erg goed. Ons Pandabeertje heeft ons wel laten schrikken aangezien hij bij ALLE controles met zijn hoofd naar beneden lag. Levi is op dierendag geboren (4 oktober 2021).

Dit artikel is ingestuurd door Silke.

Wil jij net zoals Silke ook jouw bevallingsverhaal (anoniem) delen? Stuur dan jouw bevallingsverhaal naar bevallingsverhalen@nutricia.com